Убеден сум дека постојат неколку специфични ситуации во кои одредени групи луѓе заборават каде се и што се, и се вдаваат во некој занес, ваљда под влијание на преголема доза адреналин, големи емоции и сл. Еве неколку од нив, кои ужасно ме нервираат (зарем мислеше дека на блогов ќе пишам нешто друго?)
Четврто место на европско во кошарка
Тука започна целото спортско лудило, иако не освоивме ни медал, цел плоштад беше пун со луѓе кои ги чекаа кошаркарите како да освоиле злато на интергалактичко натпреварување. Емоциите не наведоа да мислиме дека ќе одиме (И ЌЕ ОСВОИМЕ!) олимпијада, ама неколку 4то разредни джавички ни покажаа до каде можеме да одиме и многу убаво не спуштија на земја.
![]() |
Како викавте „можеме и без црнецот“ а? |
![]() |
дење нема Езел |
Моментално нашите ракометарки играат според очекуваното, на истото место каде мажите беа 5ти во Европа. Овој пат нема публика, зошто, кажете вие.